Esther (Schin up Geul)

Toen ik opstond en in het moment was waarvan ik me geen andere voorstelling kon maken dan eindelijk te verdrinken in de immense opluchting het überhaupt overleefd te hebben, dacht ik: Nou ja, het is voorbij.

Toen ik daarna met mijn zafu naar buiten liep, die vervolgens in een hoek smeet, neerplofte op de bank en een sigaret opstak, dacht ik: Nou ja, het is voorbij.

Toen ik de dag daarop m’n laptop opensloeg, aan het werk ging en de dagelijkse beslommeringen weer ter ziele nam, dacht ik: