Antaiji

Świątynia Spokoju

Genjôkôan
Urzeczywistnianie otwartej tajemnicy


Kiedy wszystkie rzeczy są Dharmą Buddhy, istnieją złudzenia i urzeczywistnienie, praktyka, narodziny i śmierć, Buddhowie i odczuwające istoty.

Kiedy niezliczone rzeczy są bez jaźni, nie ma złudzeń ani urzeczywistnienia, nie ma Buddhów ani odczuwających istot, nie ma narodzin ani śmierci.

Droga Buddhy to wyjście poza wielość i jedność. W ten sposób istnieją narodziny i śmierć, złudzenia i urzeczywistnienie, odczuwające istoty i Buddhowie.

Jednakże w przywiązaniu spadają płatki kwiatów, a w niechęci wyrastają chwasty. To wszystko.

Kiedy ty potwierdzasz niezliczonych rzeczy poprzez praktykę to złudzenie. Kiedy niezliczone rzeczy potwierdzają ciebie poprzez praktykę to jest przebudzenie.

Ci którzy mieli wielkie urzeczywistnienie co do złudzeń są Buddhami. Ci którzy są wielce pomieszani co do urzeczywistnienia to odczuwające istoty.
Poza tym są ci, którzy urzeczywistniają poza urzeczywistnieniem i ci którzy są w złudzeniach poza złudzeniami.

Kiedy Buddhowie są naprawdę Buddhami niekoniecznie są tego świadomi. Jednakże, są urzeczywistnionymi Buddhami, którzy kontynuują urzeczywistnianie Buddhów.

Kiedy widzisz formy lub słyszysz dźwięki całym ciałem i umysłem, pojmujesz rzeczy bezpośrednio. Nie tak jak rzeczy i ich odbicie lustrze lub księżyc i jego odbicie w wodzie. Kiedy jedna strona jest oświetlona, druga jest w ciemności.

Przeniknąć drogę Buddhy to przeniknąć siebie.
Przeniknąć siebie to zapomnieć o sobie.
Zapomnieć o sobie to być potwierdzonym przez niezliczone rzeczy.
Być potwierdzonym przez niezliczone rzeczy to puścić swoje ciało i umysł, jak też ciało i umysł innych.
Nie pozostaje wtedy żaden ślad urzeczywistnienia, a ten brak śladu trwa bez końca.

Kiedy po raz pierwszy szukasz Dharmy, wyobrażasz sobie, że jesteś od niej daleko. Podczas, gdy Dharma jest już właściwie przekazana i już jesteś swoją pierwotną jaźnią.

Kiedy płyniesz łodzią i patrzysz na brzeg, wydaje się, że to brzeg się porusza. Lecz kiedy patrzysz uważnie na łódź widzisz, że to ona płynie.

Podobnie, kiedy badasz niezliczone rzeczy pomieszanym ciałem i umysłem możesz przypuszczać, że są niezmienne. Kiedy jednak praktykujesz intymnie i powracasz do miejsca w którym jesteś, staje się jasne, że nic nie ma stałej jaźni.

Drewno staje się popiołem, który nie może stać się na powrót drewnem. Jednakże nie zakładaj, że popiół to przyszłość, a drewno to przeszłość. Powinieneś zrozumieć, że drewno jest zjawiskowym wyrazem drewna i zawiera całą przeszłość i przyszłość, a także jest niezależne od przeszłości i przyszłości. Popiół jest zjawiskowym wyrazem popiołu i zawiera całą przyszłość i przeszłość.

Tak jak popiół nie staje się na powrót  drewnem, w ten sam sposób nie powracasz do życia po śmierci. W ten sam sposób jest przyjętym poglądem w Dharmie Buddhy, że życie nie przeobraża się w śmierć. Dlatego narodziny są rozumiane jako nie-narodziny. Jest to niewzruszona nauka Buddhy, że śmierć nie przeobraża się w narodziny. Dlatego śmierć jest rozumiana jako nie-śmierć. Narodziny są całkowitym wyrazem tej chwili. Śmierć jest całkowitym wyrazem tej chwili. Przypominają one zimę i wiosnę. Nie można powiedzieć, że zima stała się wiosną, a wiosna latem.

Przebudzenie jest jak księżyc odbity w wodzie. Księżyc nie staje się mokry, ani woda poruszona. Chociaż światło księżyca jest wielkie i rozległe, odbija się nawet w małej kałuży. Cały księżyc i niebo są odbite w kroplach rosy na trawie, a nawet w jednej kropli wody. Przebudzenie nie dzieli ciebie, tak jak księżyc nie porusza wody. Nie możesz przeszkodzić przebudzeniu, tak jak kropla wody nie może przeszkodzić księżycowi na niebie. Głębia kropli to wielkość księżyca. Każde odbicie, bez względu na to, jak jest długie czy krótkie, wyraża przestwór kropli i urzeczywistnia nieskończoność księżycowego światła na niebie.

Kiedy Dharma nie wypełnia twojego ciała i umysłu myślisz, że jest wystarczająca. Kiedy Dharma wypełni twoje ciało i umysł rozumiesz, że czegoś jest brak.

Jednakże ocean nie jest ani okrągły ani kwadratowy. Jego cechy są nieskończone w swej różnorodności. Jest jak pałac. Jest jak klejnot. Wygląda na okrągły tylko z twojej ograniczonej perspektywy w danej chwili. Wszystkie rzeczy są jak to.

Chociaż jest wiele cech  tego zakurzonego świata i świata poza uwarunkowaniem, widzisz i rozumiesz tylko tak daleko, jak oko twojej praktyki jest w stanie dosięgnąć. W celu poznania natury niezliczonych rzeczy musisz wiedzieć, że chociaż mogą wyglądać na okrągłe lub kwadratowe to inne cechy oceanów i gór są nieskończone w swej różnorodności. Są w nich całe światy. Nie tylko wokół ciebie, ale bezpośrednio pod twymi stopami lub w kropli wody.

Ryba pływa w oceanie. Bez względu jak daleko popłynie nie ma końca wody. Ptak fruwa po niebie. Bez względu na to jak daleko doleci nie ma końca przestrzeni.   Jednakże, ryba i ptak nigdy nie opuściły swojego żywiołu. Kiedy ich działanie jest duże obszar jest duży. Kiedy potrzeba jest niewielka, obszar jest nieduży. W ten sposób każdy z nich wykorzystuje całe swoje możliwości i całkowicie doświadcza swojego żywiołu. Kiedy ptak opuści przestrzeń od razu umrze. Kiedy ryba opuści wodę także umrze.

Wiedz, że woda jest życiem i powietrze jest życiem. Ptak jest życiem i ryba jest życiem. Życie musi być ptakiem i życie musi być rybą.

Można to tłumaczyć na podstawie większej ilości analogii. Praktyka, oświecenie i ludzie są jak to. Jeśli ryba lub ptak próbuje dotrzeć do końca swojego żywiołu zamiast w nim się poruszać, nie znajdzie wtedy swojej drogi ani miejsca. 

Kiedy znajdziesz swoje miejsce, tam gdzie jesteś, pojawi się praktyka aktualizowania otwartej tajemnicy. Kiedy znajdziesz swoją drogę w tej chwili, pojawi się praktyka aktualizowania otwartej tajemnicy.

Miejsce, droga nie jest ani duża ani mała, ani twoja ani innych. Miejsce, droga nie jest przeniesiona z przeszłości i nie powstaje jedynie teraz. Dlatego praktyka-urzeczywistnienie Drogi Buddhy znaczy, że spotykanie rzeczy jest jej zgłębieniem. Praktykowanie oznacza praktykowanie całkowicie. Tutaj jest miejsce, tutaj objawia się droga.  Granica urzeczywistnienia nie jest określona, ponieważ urzeczywistnienie pojawia się jednocześnie z opanowaniem Dharmy-Buddhy.

Nie zakładaj, że to co urzeczywistnisz stanie się twoją wiedzą i będzie uchwycone świadomością. Chociaż urzeczywistnione natychnmiast, to co niepojęte może nie być oczywiste. Jest to poza wiedzą.

Mistrz Zen Baoche z góry Mayu wachlował się wachlarzem.
Mnich zapytał go: "Mistrzu natura wiatru jest stała i nie ma miejsca do którego by nie dotarł. Dlaczego więc wachlujesz się?"
"Chociaż rozumiesz, że natura wiatru jest stała," odparł Baoche "nie rozumiesz znaczenia tego, że dociera wszędzie".
"Jakie jest więc znaczenie tego, że dociera wszędzie?" zapytał mnich.
Mistrz tylko kontynuował wachlowanie się. Mnich pokłonił się głęboko.

Urzeczywistnianie Dharmy Buddhy i kluczowa ścieżka jej przekazu są jak to. Jeśli twierdzisz, że nie musisz się wachlować ponieważ natura wiatru jest stała i możesz mieć wiatr bez wachlowania, nie rozumiesz ani stałości, ani natury wiatru. 

Natura wiatru jest stała. Dlatego wiatr domu Buddhy przynosi złoto ziemi i sprawia, że krem długiej rzeki jest pachnący.

Genjôkôan, pierwszy rozdział Shôbôgenzô.
Został napisany na jesieni 1233 roku i przekazany świeckiemu uczniowi Yô Kôshû  z Chinzei.
Wydano w 1253.


Switch to Japanese Switch to English Switch to Spanish Switch to French Switch to German Switch to Italian Switch to Russian