O naszej praktyce
Czego poszukujesz?
Zarówno każdy pojedynczy dzień, jak i całe życie jest skoncentrowane wokół zazen. Nasze życie jest proste i nieskomplikowane. Antaiji nie ma danka (parafian) i odprawiana jest tu minimalna ilość buddyjskich ceremonii. Zamiast tego prowadzimy samowystarczalne życie na które składa się praca w polu i w lesie. Nasza praktyka jest oparta na powiedzeniu zen: "Dzień bez pracy jest dniem bez jedzenia." Praca i jedzenie są bezpośrednio powiązane z naszymi czynnościami głęboko zakorzenionymi i skupionymi na sile, dzięki której żyjemy.
To życie nie może być idealne, stworzone w naszej głowie. Jest to praktyka, która przejawia się w podejściu do naszych codziennych czynności. Oto dlaczego czujemy się odpowiedzialni za wywołanie wewnętrznej rewolucji w nas samych, spoceni i ubrudzeni ziemią latem, oraz kontynuując pośród śniegu w zimie. To nie jest forma ascezy, ale prosta i pierwotna forma życia zen, która wymaga wielu lat praktyki. Jednakże samowystarczalność nie jest dla nas celem samym w sobie - służy jedynie wspieraniu naszej praktyki zazen.
Proszę zabrać ze sobą wszystkie rzeczy potrzebne do codziennego funkcjonowania (także ubranie robocze, gumowce i coś nieprzemakalnego - jest to bardzo ważne ponieważ większość prac wykonywana jest w błocie i deszczu). Praca w polu jest główną częścią naszego codziennego życia. Podczas pobytu tutaj będziesz wykonywać te same czynności co mnisi (uprawa pól, zazen). Antaiji posiada 50 hektarów ziemi. Na części tego obszaru rosną warzywa i ryż, a gotowanie odbywa się na piecu opalanym drewnem, które musi być zniesione z gór, pocięte i porąbane przez praktykujących.
Podczas pobytu w Antaiji może się okazać, że nie będziesz mieć zbyt dużo wolnego czasu na czytanie książek, pisanie listów i rekreację. Jeśli czujesz, że możesz praktykować buddyzm na własną rękę, to nie ma potrzeby tutaj przyjeżdżać. Ludzie, którzy tu przybywają, chcą przeżywać swoje życie jako bodhisattwowie, służąc sandze (wspólnocie praktykujących), nie oczekując żadnej nagrody.