Antaiji

Hoe te zitten?

Zodra je de dojo binnenkomt, volstaat het niet louter zazen te beoefenen: Je zult je ook aan de regels moeten houden. Als je op je plek aangekomen bent, dan leg je het kussen (zafu) op de mat (zafuton) en je maakt een buiging naar het kussen met de handen gevouwen (gasshô). Dan draai je je om en maakt opnieuw een buiging met gevouwen handen en vervolgens ga je rustig op het kussen zitten. Zo neem je je plaats in. Het kussen is als het zwaard voor de samoerai. Zorg ervoor dat je een kussen hebt dat in hoogte en dikte overeenkomt met je lichaam.

Als je op de mat staat en op het kussen gaat zitten, let er dan op dat je op het puntje van het kussen gaat zitten. Het is niet goed om midden op het kussen te zitten.

Dan leg je de rechtervoet helemaal boven op de linkerdij. Daarna leg je de linkervoet helemaal boven op de rechterdij. Zo boren jouw knieën zich diep in de mat, als mossels die zich aan een rots vastzuigen.

Daarna leg je de rechterhand met de palm naar boven op de linkervoet. De linkerhand leg je, eveneens met de palm naar boven in de rechterhand, de duimtoppen tegen elkaar.

Vervolgens pendel je het bovenlichaam van links naar rechts, tot je na 7 tot 8 steeds kleiner wordende draaibewegingen een stabiele zithouding hebt. Dan adem je een keer stevig door en laat je alle spanningen van je schouders glijden. Duw je zitvlak zover naar achteren totdat het uitsteekt en je anus geheel naar achteren gericht is. Daar laat je je lichaam op rusten waarbij de ruggenwervels als een verticale as gestapeld zijn.

Strek je nek en duw je kruin omhoog, alsof je het plafond steunt. Trek je kin zover naar binnen dat de huid achter je oren pijn begint te doen. Je neus is één rechte lijn met de buiknavel en de oren zijn recht boven de schouders. De tong rust tegen het gehemelte en de kiezen bijten zacht op elkaar. De ogen zijn slechts in een spleet geopend, waarbij je je blik op de tatami-mat laat vallen, ongeveer een meter voor je.

Het is niet goed de innerlijke organen sterk naar boven te drukken. Ook is het niet goed teveel spanning in je onderlijf te leggen. Het beste is de organen in hun natuurlijke positie te laten rusten. Belast je deze teveel, dan zul je ziek worden.

De adem laat je vrij opereren. Als het ademen moeilijk wordt wil dat zeggen dat je je teveel inspant of ergens verkrampt bent. Blijf echter het bekken naar voren kantelen. Span je geest in en vergeet nooit dat het stabiele bekken de kern van je fysieke houding vormt.

Je bewustzijn moet helder en levendig zijn. Je gelaat wakker en niet in slaap. Je opgezwollen gezicht ziet er uit als een ontrafelde dot watten! Trek je kin in en heb een levendige gezichtsuitdrukking. Als je moe wordt, laat je dan een klap met de stok (Kyosaku) geven op je rechterschouder.

Waarheen met de geest?

Laat je geest in je linkerhandpalm rusten.

Als je je bedrukt voelt of moe bent, concentreer dan de geest bij de kruin of tussen de wenkbrauwen.

Ben je verstrooid of nerveus, dan laat de geest op het puntje van je neus rusten of in de onderbuik (Tanden). Of tel je adem.

Mocht je nog steeds verward zijn, dan leg de geest op je voeten neer.

Des te hoger je de geest concentreert, des te meer zullen gedachten en gevoelens opspelen. Als je de geest lager concentreert, dan zul je je eerder moe en wazig voelen.

Over Gasshô:

De vijf vingers van elke hand liggen vast tegen elkaar en zijn gestrekt. De beide handpalmen sluiten naadloos op elkaar aan.

Strek de bovenarmen en ellebogen zodanig dat je ruimte onder je oksels hebt en de armen niet direct voor de borst komen. De topjes van je vingers moeten een vuistbreedte voor je neus zijn. Daarbij wijzen de topjes van je vingers naar boven. Als je ze naar voren kantelt, dan lijkt het alsof je op iemand wijzen wil. Wijzen ze daarentegen naar jezelf, dan ziet het uit alsof je jezelf in de neus boort. Beiden zijn niet goed.

Mocht je daarentegen vergeten de onderarmen te strekken en ze direct tegen je lichaam aandrukken, dan zullen de anderen denken dat je dood aan het vriezen bent.